Katedra w Mediolanie to bez wątpienia budynek, który każdy turysta przybywający do miasta musi zobaczyć. To symbol miasta w pełni oddający jego bogactwo, potęgę oraz obiekt robiący wrażenie nie tylko na wierzących.

Historia katedry Narodzin św. Marii (to pełna nazwa) sięga roku 1386 kiedy to na podstawie decyzji księcia Gian Galeazzo Visconti i arcybiskupa Antonio da Saluzzo zburzono starą katedrę oraz pałac arcybiskupa, a na ich miejscu zaczęto wznosić budowlę, którą dziś można podziwiać. Ukończenie prac trwało bardzo długo. Samą fasadę ukończono w 1813 roku,  a ostatnie elementy dołożono w 1965 roku. Przez te wszystkie wieki katedra była świadkiem burzliwej historii, wojen, zaraz, a również miejscem, w którym w 1805 roku Napoleon koronował się na króla Włoch.

Piazza del Duomo Mediolan

Jest piękny słoneczny dzień, gdy wchodzę na Piazza del Duomo. Nie jest to miejsce, od którego rozpoczynam zwiedzanie Mediolanu, ale czekałem, by przyjść tutaj po popołudniu. Czytałem, że właśnie wtedy katedra wygląda szczególnie pięknie i coś w tym musi być, gdyż po południu słońce oświetla główne wejście i widok przypomina mi ten widziany na zdjęciach.

Już sam plac robi wrażenie, z jasnymi budynkami pałaców, galerią Vittorio Emanuele II oraz górującą nad tym wszystkim katedrą. Plac jest wypełniony tłumem ludzi. To głównie turyści, którzy tak jak ja chcą uwiecznić na zdjęciach swój pobyt w tym miejscu. Podobnie jak na rynku w Krakowie dużo tu gołębi, słyszę również ulicznych grajków. Podchodząc bliżej kilka razy zostaję zaczepiony przez afrykańskich sprzedawców/naciągaczy, którzy starają się sprzedać bransoletki szczęścia, kukurydzę do karmienia gołębi lub monopody do selfie. Udaję jednak, że ich nie widzę i nie słyszę, więc szybko odchodzą.

Katedra w Mediolanie (Duomo di Milano)

Katedra jest skąpana w słońcu i wydaje się błyszczeć. Zapewne dlatego, że biały i różowy marmur z Condoglia w Alpach, z którego była zbudowana, kilka lat temu został dokładnie wyczyszczony. Wstęp do katedry jest darmowy, ja jednak chcę zobaczyć więcej niż tylko wnętrze katedry, dlatego staję w jednej z dwóch kolejek, które to umożliwią. Pół godziny stania i oto mam kupiony bilet Duomo Pass B. To bilet łączony umożliwiający zobaczenie w ciągu 72h wszystkich atrakcji związanych z katedrą.

Samo wejście do katedry związane jest z ponownym staniem w kolejce. Wykorzystuję ten czas, by przyjrzeć się niesamowitej fasadzie, w której widać elementy gotyku, klasycyzmu i neogotyku oraz pięknym płaskorzeźbom na wrotach. W między czasie zauważam, że osoby, które mają zbyt krótkie szorty, koszulki na ramiączkach lub odsłonięte plecy nie są wpuszczane do kolejki. Dopiero gdy się przebiorą lub kupią chusty zasłaniające odsłonięte miejsca, mogą wejść.

Ostatnią przeszkodę do wejścia do katedry stanowią żołnierze. To właśnie oni jej strzegą i kontrolują każdą osobę, która chce wejść.

Katedra w Mediolanie to jeden z największych kościołów na świecie i może pomieścić 40 000 osób. Jej długość to 157 m natomiast szerokość 93 m. Wnętrze katedry jest gotyckie, z monumentalnymi kolumnami oraz witrażami, które należą do jednych z największych na świecie.

Znalazłeś ciekawą treść lub zainspirowałem Cię do podróży? Możesz postawić mi wirtualną kawę, którą przeznaczę na rozwoju bloga, by było ich jeszcze więcej. Dziękuję.

Podobno w katedrze znajduje się 3 400 rzeźb, z czego 700 wykonanych jest z marmuru. Największe wrażenie robi na mnie ta przedstawiająca św. Bartłomieja obdartego ze skóry, którą następnie jest przepasany. To postać mężczyzny naturalnych rozmiarów, na ciele którego widać wszystkie ścięgna i mięśnie.  Autorem tej wyjątkowej rzeźby jest Marco d’Agrate’a, a można ją zobaczyć na prawo od głównego ołtarza.

Najważniejszą relikwią przechowywaną w katedrze jest jeden z gwoździ, którymi Chrystus był ukrzyżowany. Miejsce przechowywania relikwii wskazuje czerwona lampka nad apsydą. Raz do roku, podczas święta Podwyższenia Krzyża (14 września) gwóźdź jest pokazywany wiernym.

Krypta świętego Karola / Crypt of St. Charles

Kupiony bilet umożliwia mi zejście do krypty znajdującej się pod ołtarzem głównym. Znajdują się w niej relikwie św. Karola Boromeusza. W XVI wieku był on arcybiskupem Mediolanu, który zreformował kościół, a jednocześnie dbał o ubogich budując sierocińce, przytułki i organizując pomoc w czasie zarazy.

Strefa archeologiczna

Tuż obok głównych drzwi wejściowych znajduje się zejście do strefy archeologicznej. W niej to widzę pozostałości wczesnochrześcijańskiej katedry Santa Maria Maggiore oraz kościoła św. Tekli. Pierwsze budowle pochodziły z IV wieku. W kolejnych wiekach były one wielokrotnie przebudowywane, aż w końcu wybudowano w tym miejscu obecną katedrę.

Dach katedry (Duomo Rooftops)

Dopełnieniem zwiedzania katedry, a dla niektórych najważniejszym punktem jest wejście na dach. Wiodą do niego wąskie i ciasne schody (które ja wybieram) lub winda. To właśnie z tego poziomu w pełni doceniam imponującą liczbę kunsztownych zdobień, przypór, rzygaczy, strzelistych wieżyczek i rzeźb. Spacer pomiędzy nimi to niepowtarzalne uczucie potęgowane przez piękne widoki, które rozpościerają się z tarasów.

Dach katedry w Mediolanie to najlepsze miejsce, by zobaczyć panoramę miasta, a w pogodne dni na północnej stronie dostrzec odległe Alpy.

Z poziomu dachu należy również przyjrzeć się jednemu z symboli miasta, pokrytą złotem figurę Matki Boskiej zwaną La Madonnina. Kopie tej XVIII-wiecznej rzeźby można znaleźć na szczycie kościoła Santa Maria Immacolata w Bergamo oraz w Mediolanie na najwyższych budynkach. W taki to sposób budowniczowie najwyższych budynków w mieście obeszli prawo mówiące, że żaden z budynków nie może być wyższy niż ta figura.

Wielkie muzeum katedralne (Grande Museo del Duomo)

Po zejściu z dachu do zobaczenia pozostało mi jeszcze jedno miejsce. To znajdujące się wewnątrz Palazzo Reale Wielkie Muzeum Katedralne. Sądziłem, że będzie ono podobne do innych muzeów znajdujących się przy katedrach, a okazało się, że jest najciekawsze z wszystkich jakie do tej pory widziałem. Muzeum ma 2000 m² powierzchni i zawiera Skarby Katedry, dzieła sztuki, arrasy, rzeźby, witraże. Wszystko ułożone chronologicznie i bardzo dobrze wyeksponowane.

Kościół św. Gottharda (San Gottardo in Corte Church)

Tylko z muzeum można wejść do XIV-wiecznego kościoła św. Gottharda z Hildesheim. Szczególną uwagę zwracam na wysoką sześciokątną wieżę oraz stare naścienne malowidła.

Na zwiedzanie katedry przeznaczyłem kilka godzin, ale zdecydowanie warto było to zrobić. Uważam, że wizyta w niej to obowiązkowy punkt wycieczki do Mediolanu. Samo wejście do katedry to jednak za mało. Należy również wspiąć się na dach oraz zwiedzić katedralne muzeum. Dopiero takie połączenie pozwoli w pełni docenić tę zachwycająca i imponującą budowlę.

Katedra w Mediolanie – informacje praktyczne

Zwiedzanie katedry jest odpłatne. Najtańszy bilet kosztuje 5€ (2€ ulgowy) i pozwala jedynie wejść do świątyni. Aby móc wejść na tarasy na dachu lub np. do muzeum to należy wtedy kupić dodatkowy bilet. Najlepszym rozwiązaniem jest kupno biletu łączonego – DUOMO PASS.  Dostępne są dwie wersje biletu. DUOMO PASS LIFT (WINDA) i DUOMO PASS STAIRS (SCHODY), które różnią się sposobem dostania się na dach (droższa winda oraz tańsze schody).

Bilety można kupić przez internet (związana z tym jest dodatkowo opłata 1€ od biletu, lub 1,5€ od biletu rodzinnego) oraz w dwóch miejscach po prawej stronie od katedry. Jednym z tych miejsc są kasy muzeum katedralnego, natomiast drugim kasy biletowe (Ticket Office 1 – Sala delle Colonne, Piazza del Duomo, 14/a) czynne od 8:00 do 18:30. Ostatni bilet można kupić o 18:00.

Katedra w Mediolanie – ceny biletów (aktualizacja marzec 2022)

• DUOMO PASS LIFT (bilet łączony, obejmuje: katedrę + wjazd na dach windą + muzeum katedralne + obszar archeologiczny + San Gottardo in Corte Church) – 20,00€ / 9,00€ (dzieci 6-18 lat);
• DUOMO PASS STAIRS (bilet łączony, obejmuje: katedrę + wejście na dach schodami + muzeum katedralne + obszar archeologiczny + San Gottardo in Corte Church) – 15,00€ / 7,00€ (dzieci 6-18 lat);
• CULTURE PASS (bilet łączony, obejmuje: katedrę + muzeum katedralne + obszar archeologiczny + San Gottardo in Corte Church) – 10,00€ / 4,00€ (dzieci 6-18 lat);
• Katedra – 5,00€ / 2,00€ (dzieci 6-18 lat);
• Muzeum katedralne (obejmuje: muzeum + San Gottardo in Corte Church + wystawy jeśli są dostępne) – 5,00€ / 2,00€ (poniżej 26. lat);
• Wejście na tarasy na dachu katedry (schody) – 10,00€ / 5,00€ (dzieci 6-18 lat);
• Wejście na tarasy na dachu katedry (winda) – 14,00€ / 7,00€ (dzieci 6-18 lat).

Katedra w Mediolanie – godziny zwiedzania:

• Katedra. Można zwiedzać codziennie w godzinach 9:00-19:00. Ostatni bilet 18:00, ostatnie wejście 18:10. Osoby nie mające odpowiedniego stroju nie wejdą do środka. Należy mieć zasłonięte ramiona, plecy oraz nie można wejść w szortach. Do środka nie można wejść z bagażem, szklanymi przedmiotami (przykładowo butelkami) oraz kaskiem.
• Muzeum katedralne. Można zwiedzać od wtorku do niedzieli: 10:00-19:00. Ostatni bilet 18:00, ostatnie wejście 18:10. W poniedziałki muzeum jest zamknięte.
• Taras na dachu. Wymagany bilet. Codziennie: 9:00-19:00. Ostatni bilet 18:00, ostatnie wejście 18:10. Wejścia do wind oraz na schody znajdują się na zewnątrz katedry, po lewej stronie. Z uwagi na to, że powierzchnia tarasów jest bardzo śliska, to nawet w słoneczne dni należy uważać, by się nie przewrócić. 
• Obszar archeologiczny. Wymagany bilet. Codziennie: 9:00-19:00. Ostatnie wejście 18:00.
• Aktualne informacje można znaleźć na stronie katedry: https://museo.duomomilano.it.

Uwagi:

• Bilety rodzinne można kupić tylko online.
• Najlepiej nie czekać na ostatnią chwilę ze zwiedzaniem, gdyż na stronie katedry jest umieszczona informacja, że pracownicy mogą prosić o opuszczenie zwiedzanych miejsc, 30 minut przed zamknięciem.

Podobał Ci się mój wpis? Dołącz do podróży na Facebooku, Instagramie i Twitterze, aby zawsze być na bieżąco. Zapraszam również do lektury innych wpisów na https://podrozebezosci.pl.