Neapol (wł. Napoli, ang. Naples) to miasto kontrastów i stereotypów. W świadomości wielu osób z nazwą Neapol wpierw kojarzą się słowa mafia, brud, śmieci, bezpieczeństwo, ale także zabytki, wulkan Wezuwiusz, Pompeje i oczywiście pizza. Czy jednak Johann Wolfgang Goethe mylił się, pisząc „Zobaczyć Neapol i umrzeć”? Postanowiłem polecieć na południe Włoch, nad Zatokę Neapolitańską, do stolicy regionu Kampania, aby to sprawdzić. Na zwiedzanie Neapolu i okolic przeznaczyłem kilka dni, gdyż to trzecie najludniejsze miasto Włoch po Rzymie i Mediolanie. Okazało się, że miasto skrywa wiele ciekawych miejsc, a wiele z nich dosłownie pod ziemią. Czy warto przylecieć do Neapolu na weekend? Co warto zwiedzić i zobaczyć? Których atrakcji nie można pominąć? Odpowiedzi na te pytania znajdziesz poniżej.
Spis treści
- 1. Muzeum Kaplica Sansevero (Museo Cappella Sansevero)
- 2. Katedra w Neapolu z krwią świętego Januarego (Duomo di Napoli)
- 3. Kościół Gesù Nuovo zwany Trinità Maggiore
- 4. Klasztor św. Klary w Neapolu (Monastero di Santa Chiara)
- 5. Zamki oraz Pałac Królewski w Neapolu (Palazzo Reale di Napoli)
- 6. Napoli Sotterranea lub Galleria Borbonica
- 7. Katakumby w Neapolu (Catacombe di San Gaudioso, Catacombe di San Gennaro)
- 8. Cmentarz Fontanelle (Cimitero delle Fontanelle)
- 9. „Stacje Sztuki” w Metrze w Neapolu
- 10. Narodowe Muzeum Archeologiczne w Neapolu (Museo Archeologico Nazionale di Napoli)
- 11. Wulkan Wezuwiusz
- 12. Zwiedzanie Pompejów
- 13. Herkulanum (Ercolano)
- 14. Pizza w Neapolu
- 15. Show w Napulitanata
- Neapol – informacje praktyczne
1. Muzeum Kaplica Sansevero (Museo Cappella Sansevero)
W Neapolu znajduje się największa w Europie historyczna część miasta. Ma ona 1700 ha i została umieszczona na liście UNESCO. Historyczne centrum Neapolu to wąskie uliczki poprzecinane placami, pełne zabytków, pomników, muzeów oraz wejść do podziemnego miasta. Dużo z tych atrakcji można nie zauważyć, gdyż z zewnątrz wyglądają niepozornie. Tak jest m.in. z Muzeum Cappella Sansevero.
Powstanie kaplicy związane było z wyzdrowieniem z poważnej choroby w 1590 roku księcia Giovan Francesco di Sangro. W 1613 roku przekształcono ją w kaplicę grobową, a obecny wygląd zawdzięcza Raimondo di Sangro, księciu Sansevero.
Wnętrze kaplicy nie jest duże, ale robi piorunujące wrażenie. Wprost trudno przejść obojętnie obok unikatowych dzieł sztuki rokokowej najwybitniejszych włoskich artystów XVIII wieku. Poruszające posągi, niesamowity fresk na suficie, bogactwo szczegółów i przepych sprawiają, że często przychodzi do głowy pytanie, jak oni to zrobili?
Chrystus spowity całunem („Cristo Velato”)
Z 28 dzieł sztuki szczególnie trzy rzeźby zapadają w pamięć: „Skromność”, „Uwolnienie od oszustwa” oraz „Chrystus spowity całunem”. Twórcą tej ostatniej jest Giuseppe Sanmartino. Stworzył on postać umierającego Chrystusa, przykrytego całunem tak realną, że trudno uwierzyć, że wykonana została z marmuru. Niektórzy nawet sądzili, że całun jest dziełem procesu alchemicznego, jakiemu rzeźbę poddał książę Sansevero.
Maszyny anatomiczne (Macchine anatomiche)
Raimondo di Sangro był bardzo ciekawą postacią i stał na czele najpotężniejszego rodu w Neapolu. Związanych z nim było wiele legend, jak chociażby ta dotycząca Maszyn anatomicznych (Macchine anatomiche), które można zobaczyć w podziemiach kaplicy. Według legendy książę poświęcił dwoje swych służących do eksperymentu, wpuszczając im w żyły substancję na bazie rtęci, która je zakonserwowała. W rzeczywistości to dwa naturalnej wielkości szkielety kobiety i mężczyzny, ale układ tętniczo-żylny wykonano z żelaznych drutów pokrytych pszczelim woskiem. Twórcą dzieła był XVIII-wieczny lekarz z Palermo, Giuseppe Salerna.
By uniknąć stania w kolejce, bilet kup na https://www.museosansevero.it. W kaplicy nie można robić zdjęć. Poniższe pochodzą z działu prasowego muzeum. Dziękuję za ich udostępnienie. Autorem zdjęć jest Marco Ghidelli, a właścicielem Archivio Museo Cappella Sansevero.
2. Katedra w Neapolu z krwią świętego Januarego (Duomo di Napoli)
Neapol ma 52 oficjalnych patronów, jednak najważniejszym z nich jest święty January (San Gennaro). Zginął on męczeńsko podczas egzekucji w 305 roku i według tradycji jedna z kobiet zebrała do flakonika pewną ilość jego krwi. Przechowywana jest ona w relikwiarzu w neapolitańskiej katedrze po prawej stronie w specjalnie wybudowanej bogato zdobionej kaplicy.
Miejsce to jest świadkiem tzw. „Cudu Świętego Januarego” zwanego również „Cudem krwi św. Januarego” (wł. Il miracolo di San Gennaro). Odbywa się ono głównie 19 września tj. w dzień jego śmierci męczeńskiej. Polega on na obserwacji przemiany krwi świętego zamkniętej w szklanej ampułce z postaci skrzepniętej w postać płynną.
Neapolitańczycy wierzą, że szybka zamiana krwi w stan płynny zapewni miastu pomyślność i będzie chroniła je przed kolejną erupcją Wezuwiusza. Rzadko się zdarza, żeby krew nie uległa zmianie, ale to zwiastuje spadające na miasto nieszczęścia. Tak było np. w 1944 roku, gdy nastąpił wybuch Wezuwiusza oraz w 1980, gdy Neapol nawiedziło trzęsienie ziemi. Oprócz 19 września obchody odbywają się także w sobotę przed pierwszą niedzielą maja oraz 16 grudnia.
Katedra w Neapolu (Duomo di Napoli) jest najciekawszym kościołem w mieście i warto ją zwiedzić nie tylko z uwagi na relikwię, czy darmowy wstęp. Obecna budowla pochodzi z początku XIV wieku, ale jej fundamenty stanowią pozostałości dwóch wczesnochrześcijańskich bazylik. Ciekawostką jest, że wcześniej w tym miejscu stały świątynie rzymskie oraz greckie.
Gotycka fasada skrywa piękne barokowe wnętrze i m.in. Bazylikę Świętej Restituty, będącą najstarszą bazyliką w Neapolu. Założenie bazyliki przypisuje się cesarzowi Konstantynowi w IV wieku, a od tego czasu była ona wielokrotnie przebudowywana.
W bazylice znajdziesz także Baptysterium San Giovanni in Fonte będące najstarszym baptysterium w Europie. Wygląda jak niewielki pokój, a wstęp do niego kosztuje kilka euro, ale warto tyle wydać, aby zobaczyć te wyjątkowe miejsce oraz mozaiki z V wieku.
3. Kościół Gesù Nuovo zwany Trinità Maggiore
Nie wiem, czy to przez dużą liczbę patronów, czy bardziej przez pobożność Neapolitańczyków, ale w mieście jest aż 448 kościołów. Jednym z ciekawszych jest kościół Gesù Nuovo (Nowy Jezu), który znajdziesz na placu o tej samej nazwie.
Kościół Gesù Nuovo pierwotnie był pałacem zbudowanym w 1470 roku dla Roberta Sanseverino, księcia Salerno. W następstwie intryg politycznych ze strony rodziny Sanseverino ich majątek został skonfiskowany, a pałac sprzedany jezuitom. Z dawnego pałacu w nowym kościele konsekrowanym w 1601 roku zachował się tylko marmurowy portal oraz bardzo wyjątkowa fasada budynku. Pokrywają ją piramidy z magmy z dziwnymi wygrawerowanymi znakami, z którymi związana jest legenda.
W przeszłości wierzono, że dzięki wiedzy alchemicznej oraz magii można przekazywać wszystkie pozytywne i życzliwe siły z zewnątrz do wnętrza budynku. Miało do tego służyć tajemnicze graffiti widoczne na piramidach. Przypuszcza się jednak, że kamienie zostały źle ułożone i działają odwrotnie, przyciągając na budowlę wszelkiego rodzaju katastrofy. Tym tłumaczone są: konfiskata dóbr Sanseverino, wygnanie jezuitów, pożar, trzęsienie ziemi, kilkukrotne zawalenie kopuły i bombardowanie w czasie II wojny światowej.
Piramidy na fasadzie nie wyglądają zbyt efektownie, natomiast wnętrze kościoła oszałamia. Znajdziesz w nim włoski barok pełen bogactwa, rzeźb i dekoracji z różnokolorowego marmuru. Warto także zwrócić uwagę na przepiękny sufit.
4. Klasztor św. Klary w Neapolu (Monastero di Santa Chiara)
Neapol był najbardziej zbombardowanym włoskim miastem podczas II wojny światowej. W czasie nalotów bardzo ucierpiała m.in. Bazylika św. Klary znajdująca się przy placu Gesù Nuovo. Bazylika jest największym kościołem w Neapolu i można ją zwiedzić, ale koniecznie trzeba wejść do Klasztoru św. Klary (Monastero di Santa Chiara), znajdującego się tuż obok.
Kompleks klasztorny został zbudowany w latach 1313-1340 przez królową Sanchę z Majorki oraz jej męża króla Roberta z Neapolu. Największe wrażenie robi urokliwy dziedziniec z krużgankami, kolumnami i ogrodem z drzewami cytrusowymi oraz wiekowymi oliwkami. W 1742 roku został on przebudowany i filary oraz ławki pokryto wspaniałymi kafelkami majolikowymi (rodzajem fajansu). Możesz na nich zobaczyć bardzo dobrze zachowane dekoracje kwiatowe oraz codzienne życie ówczesnych ludzi. Warto również przyjrzeć się ścianom klasztoru pokrytym XVII-wiecznymi freskami z wizerunkami świętych oraz scenami ze Starego Testamentu. W przeciwieństwie do okolicznych ulic to miejsce stanowi oazę spokoju, co jest dodatkowym powodem, aby je zobaczyć. Więcej informacji znajdziesz na https://www.monasterodisantachiara.it/.
5. Zamki oraz Pałac Królewski w Neapolu (Palazzo Reale di Napoli)
Miasta Siedmiu Zamków – tak w przeszłości nazywano Neapol, gdyż jako jedyny na świecie miał ich tyle w swoich granicach. Służyły one do obrony Zatoki Neapolitańskiej przed atakami z morza. Najlepiej prezentuje się Maschio Angioino zwany Castel Nuovo, gdyż przypomina bajkowy średniowieczny zamek. Nad miastem góruje Castel Sant’ Elmo, w którym wizytę mogę polecić, tylko jeśli jesteś zainteresowany ładną panoramą Neapolu i zatoki. Za darmo możesz natomiast zwiedzić Castel dell’Ovo zwany Zamkiem Jajecznym. Znajduje się on na wysepce Megaride i jest najstarszym zamkiem z historią sięgającą czasów rzymskich. Nazwa Zamek Jajeczny związana jest z legendą. Podobno rzymski poeta Wergiliusz w fundamentach zamku umieścił jajko zamknięte w małej klatce i Neapol będzie bezpieczny, dopóki jajko będzie całe.
Wyposażenie zamków nie robi wrażenia, więc wystarczy, że zobaczysz je z zewnątrz. W Neapolu są jednak jeszcze pałace i do jednego szczególnie warto zaglądnąć.
Pałac Królewski w Neapolu (Palazzo Reale di Napoli) to niepozorny z zewnątrz budynek umiejscowiony przy Placu Plebiscytu (Piazza Plebiscito). Przez 150 lat był siedzibą hiszpańskich namiestników, a w 1734 roku został jedną z czterech rezydencji królewskiej Dynastii Burbonów. Imponująca klatka schodowa prowadzi do wystawnych komnat, kaplicy i apartamentów królewskich pełnych mebli z epoki, cennych obrazów oraz rzeźb. Wizyta w pałacu zdecydowanie usatysfakcjonuje miłośników historii oraz piękna.
Więcej informacji znajdziesz na https://www.coopculture.it/en/heritage.cfm?id=76. Wstęp płatny. Osoby do 18 lat wchodzą za darmo. Kasa biletowa zamykana jest godzinę przed zamknięciem obiektu. W pałacu można skorzystać z karty Campania Artecard.
6. Napoli Sotterranea lub Galleria Borbonica
Wizyta w Neapolu byłaby niepełna bez zwiedzenia podziemi, rozciągających w okolicy wzgórza Monte di Dio (Pizzofalcone). Dla niektórych osób może to być nawet bardziej interesujące, niż to co jest na powierzchni. Podziemną podróż proponuję rozpocząć od Napoli Sotterranea lub Galleria Borbonica.
Spacer ze świecami w ciemny, wąskim korytarzu, pozostałości antycznego teatru, starożytne cysterny wodne i podziemne akwedukty, zamienione w czasie II wojny światowej w schrony przeciwlotnicze dla ludności cywilnej – to m.in. oferuje Napoli Sotterranea zwana też Underground Naples.
Galeria Borbonica to m.in. sekretny Tunel Burbonów, który miał łączyć Pałac Królewski z placem Wiktorii. Budowę rozpoczęto w 1853 roku, ale została przerwana i nie doprowadzono go do pałacu. To także schrony przeciwlotnicze i szpital wojskowy oraz skład skonfiskowanych pojazdów. W trakcie zwiedzania jest także wzruszający wątek polski
W obydwu przypadkach ważną rolę pełnią przewodnicy, którzy bardzo obrazowo przedstawiają historię, ciekawostki i wydarzenia. Po zwiedzeniu podziemi w centrum warto się udać do dzielnicy Sanità, aby zwiedzić katakumby i bardzo wyjątkowy cmentarz.
Rezerwacje biletów, oraz informacje o godzinach wstępu i więcej szczegółów znajdziesz na https://www.napolisotterranea.org/en/naples-underground/ oraz https://www.galleriaborbonica.com/en/home/.
7. Katakumby w Neapolu (Catacombe di San Gaudioso, Catacombe di San Gennaro)
Katakumby św. Gaudioso (Catacombe di San Gaudioso)
Katakumby św. Gaudioso (Catacombe di San Gaudioso) zostały utworzone w IV-V wieku w niezamieszkałej wtedy dolinie Sanità, poza murami miasta w miejscu, gdzie prawdopodobnie wcześniej istniała nekropolia grecko-rzymska. Na początku XVII wieku nad katakumbami została wybudowana Bazylika Santa Maria della Sanità i obecnie wejście do nich prowadzi przez kryptę w tym kościele. Zwiedza się je z przewodnikiem/ wolontariuszem, który w niezwykle ciekawy sposób opowiada historię miejsca, jak i dzielnicy. Bez wątpienia zapadają w pamięć opis makabrycznego rytuału drenowania zwłok oraz Galeria Czaszek. W ścianach na wysokości wzroku zobaczysz niewielkie otwory, z których w dalszym ciągu wystają ich pozostałości. Reszta ciała była domalowana freskami ukazującymi pozycję społeczną i zawód. Ciekawych miejsc w katakumbach jest więcej jak chociażby różnego rodzaju groby lub wiekowe freski. Kupując bilet do katakumb św. Gaudioso, otrzymujesz także możliwość zwiedzenia katakumb św. Januarego.
Katakumby św. Januarego (Catacombe di San Gennaro).
Początki katakumb sięgają II-III wieku i powstałego tu rzymskiego grobowca. Ich rozbudowa nastąpiła w V wieku wraz z przeniesieniem do nich szczątków św. Januarego. Jego kult sprawił, że dużo osób po śmierci chciało być pochowanym blisko niego.
Katakumby św. Januarego rozmieszczone są na dwóch nienakładających się poziomach. Podczas zwiedzania zobaczysz starożytne kościoły, pierwsze chrześcijańskie obrazy w południowych Włoszech, ale także bizantyjskie malowidła z IX-X wieku.
Katakumby są to atrakcje turystyczne, po miejscach przepełnionych historią oraz religią. Pomimo że są własnością papieża, ich uprzątanie, renowacja i udostępnienie były lokalną inicjatywą młodych osób zamieszkujących tę dzielnicę – jedną z najbiedniejszych Neapolu. To oni zorganizowali środki, stworzyli miejsca pracy i dzięki nim z roku na rok coraz więcej osób ma możliwość zobaczenia tych niesamowitych miejsc.
Więcej informacji o katakumbach znajdziesz na https://www.catacombedinapoli.it/en.
8. Cmentarz Fontanelle (Cimitero delle Fontanelle)
Lubisz miejsca interesujące, wyjątkowe, a także skłaniające do refleksji? Koniecznie w takim razie idź na Cmentarz Fontanelle (Cimitero delle Fontanelle). Idąc do niego, pokonasz wąskie uliczki pełne rozwieszonego prania, aż trafisz do dawnego kamieniołomu tufu służącego do budowy miasta. Nekropolia ma ponad 3000 metrów kwadratowych i zawiera pozostałości około 40 000 osób. W miejscu tym spoczęły szczątki ofiar dżumy z 1656 roku, cholery z 1836 roku, a także osób pochowanych w katakumbach i kościołach.
Cmentarz przypomina wydrążoną w skale trzynawową bazylikę, której lewa część nazywana jest nawą kapłanów, z uwagi na zawierające ją pozostałości z kościołów i kongregacji. Środkowa część to nawa ofiar zarazy, gdyż tu spoczywają osoby, które zginęły w czasie epidemii. Na prawo znajduje się nawa nędzarzy, z umieszczonymi w niej kośćmi biednych ludzi.
Kult opieki nad porzuconymi duszami (Il culto delle anime pezzentelle)
Z cmentarzem związanych jest wiele legend, jak chociażby ta mówiąca, że w nawie ofiar zarazy stosy czaszek zostałyby ułożone zgodnie ze statusem społecznym zmarłych. Ciekawszy jednak od legend jest unikatowy kult opieki nad porzuconymi duszami zwany „Il culto delle anime pezzentelle”.
Wyobraź sobie, że bierzesz do domu jedną z piętrzących się tutaj czaszek, polerujesz, przeprowadzasz rytuał i zaczynasz się nią opiekować. W dodatku przez sen zaczynasz się komunikować z osobą, do której ona należała, a czaszka staje się członkiem rodziny. Nie robisz tego jednak bezinteresownie. Ty modlisz się o to, aby dusza nie cierpiała w czyśćcu, natomiast oczekujesz w zamian numerów do Lotto, pieniędzy lub innych łask. Jeżeli twoje życzenie zostaje spełnione, czaszka w nagrodę otrzymuje ładniejsze pudełko, skrzynkę lub kwiaty. W przypadku, jeżeli prośby nie zostają spełnione, czaszka zostaje porzucona, a ty adoptujesz kolejną. Czyż niefascynujące?
Widząc wzrost popularności pogańskiego obrzędu, w 1969 roku kościół zamknął cmentarz i został on otwarty dopiero w 2010 roku. Wygląda jednak na to, że kult opieki nad porzuconymi duszami przetrwał do dnia dzisiejszego.
Cmentarz można odwiedzać codziennie w godzinach 10:00-17:00. Wstęp jest bezpłatny, ale na wejściu są puszki, do których można wrzucić ofiarę. Nekropolię można zwiedzać samemu lub z przewodnikiem. Szczegóły znajdziesz na stronie https://www.cimiterofontanelle.com/it/. Uwaga: Najbliższą stacją metra jest Materdei (linia numer 1), skąd są poprowadzone znaki.
9. „Stacje Sztuki” w Metrze w Neapolu
Metro jest najlepszym środkiem transportu w Neapolu, ale także niektóre stacje to otwarte galerie sztuki. W ramach projektu „Stacje Sztuki” na stacjach linii 1 oraz 6, która jest w budowie, zainstalowano prawie 200 prac ponad 100 międzynarodowych artystów. Jakby tego było mało, oprócz zmiany wnętrz, przebudowano także najbliższe otoczenie. Szare, nieciekawe i nudne stacje wypełniono mozaikami, malowidłami, instalacjami będącymi połączeniem nowoczesności, historii oraz tradycji. Efekt jest niesamowity.
Najbardziej znaną ze stacji jest Toledo, uważana za jedną z najpiękniejszych stacji metra na świecie. Pomysłodawcą był kataloński architekt Oscar Tusquets Blanca, natomiast motywem przewodnim jest woda i światło. Wygląda bardzo futurystycznie, a największe wrażenie robi zmieniający kolory tunel, z otworem prowadzącym jakby do nieba.
W skład Stacji Sztuki na linii numer 1 wchodzą stacje: Dante, Garibaldi, Materdei, Municipio, Museo, Quattro Giornate, Rione Alto, Salvator Rosa, Toledo, Università, Vanvitelli.
10. Narodowe Muzeum Archeologiczne w Neapolu (Museo Archeologico Nazionale di Napoli)
Planujesz wizytę w Herkulanum lub Pompejach? Wpierw powinieneś udać się do Narodowego Muzeum Archeologicznego w Neapolu. Muzeum umiejscowione jest w zbudowanym w 1585 roku budynku dawnych koszar kawalerii i to jedno z najważniejszych muzeów archeologicznych na świecie. W swoich zbiorach ma eksponaty z czasów greckich, rzymskich, renesansowych oraz bogatą kolekcję egipską. Tym, co jednak przyciąga turystów, są artefakty z Pompejów, Stabii i Herkulanum.
Przychodząc tu, będziesz miał okazję zobaczyć dobrze wyeksponowane zbiory zawierające zachwycające rzeźby, mozaiki, freski oraz inne skarby. Wędrując później po stanowiskach archeologicznych, będziesz wiedział, które elementy są kopiami i skąd pobrano eksponaty do muzeum. Polecam także odnaleźć Sekretny Pokój (Gabineto Segreto) zawierający eksponaty o tematyce erotycznej i seksualnej pochodzące z wykopalisk w Pompejach oraz Herkulanum. Niestety, jak w wielu włoskich muzeach większość opisów jest tylko w języku włoskim. Należy także pamiętać, że niektóre obszary muzeum są otwarte tylko w określonych godzinach.
Wstęp płatny. Osoby do 18 lat wchodzą za darmo. W muzeum można skorzystać z karty Campania Artecard. Więcej informacji, w tym o dniach, w których można zwiedzać za darmo i godzinach otwarcia poszczególnych sekcji znajdziesz na https://www.museoarcheologiconapoli.it.
11. Wulkan Wezuwiusz
Wezuwiusz ma wysokość 1281 m n.p.m. i jest jednym z pięciu najgroźniejszych aktywnych wulkanów na świecie. Oddalony od Neapolu jest tylko o 9 km, dlatego wycieczka na niego, to jeden z punktów obowiązkowych wizyty w tym mieście. Niektórzy mogą czuć się zawiedzeni tym, że zamiast lawy i dymu w jego kraterze rosną drzewka, ale podobno jego kolejna erupcja to tylko kwestia czasu. Na szczycie Wezuwiusza ustanowiono park narodowy, aby chronić porastającą go roślinność oraz zamieszkujące tam zwierzęta.
Wejście na Wezuwiusza nie stanowi problemu nawet dla osób, które rzadko chodzą po górach. Najlepiej zrobić to w pogodny dzień, gdyż ze szczytu rozpościerają się niesamowite widoki na Neapol oraz Zatokę Neapolitańską.
Jak wygląda wejście na wulkan Wezuwiusz oraz, jak je zorganizować na własną rękę? Tego się dowiedz z: Wezuwiusz – wejście i zwiedzanie wulkanu. Przewodnik.
12. Zwiedzanie Pompejów
Pompeje to niesamowite miejsce pozwalające zobaczyć, jak żyli mieszkańcy starożytnego miasta prawie 2000 lat temu. Doskonale zachowane i zrekonstruowane budowle pełne są przepięknych malowideł, mozaik i artefaktów oddających klimat dawnych wieków. Miasto wypełnione jest niesamowitą historią, którą przerwała erupcja Wezuwiusza w 79 roku, a zaczęto na nowo pisać pod koniec XVI wieku.
Zwiedzanie Pompejów zrobiło na mnie duże wrażenie. Najlepiej zrobić to bez pośpiechu, aby mieć czas wszędzie wejść, ale także zgubić się w podobnych do siebie uliczkach. Jak wygląda zwiedzanie Pompejów? Których miejsc nie można pominąć? Jak zorganizować je na własną rękę? Odpowiedzi na te pytania znajdziesz na: Pompeje – 10 atrakcji, które warto zwiedzić i zobaczyć. Przewodnik.
13. Herkulanum (Ercolano)
Erupcja Wezuwiusza z 79 roku zniszczyła kilka miast, w tym Pompeje oraz mniej znane Herkulanum. Jest ono lepiej zachowane niż Pompeje z uwagi na wiejący w przeciwnym kierunku wiatr oraz inny materiał, którym zostało przykryte. Herkulanum było bogatszym miastem z wieloma piętrowymi budynkami, o zadziwiającym poziomie zaawansowania oraz mnogości zdobień. Podczas erupcji zostało zalane wulkanicznym błotem, przez co budowle nie uległy zniszczeniu. Zachowały się także elementy drewniane, owoce, a nawet papirusy.
Niektórzy uważają, że Herkulanum jest piękniejsze niż Pompeje i to pomimo tego, że mniejszy obszar został odkryty (4 ha do 44 ha w Pompejach). Na uwagę zasługuje też ciekawe położenie jakby w dużej dziurze otoczonej przez współczesne miasto. Najlepiej zwiedzić je rano przed wizytą w Pompejach. Jak wygląda zwiedzanie Herkulanum? Czym się różni od bardziej znanego miasta? Jak do niego dojechać? O tym przeczytasz na: Herkulanum – zwiedzanie jednej z ofiar Wezuwiusza.
14. Pizza w Neapolu
Pierwsza pizzeria na świecie nazywała się Antica Pizzeria Port’ Alba i została otwarta w 1830 roku, oczywiście w Neapolu. To właśnie pizza, a konkretnie pizza napoletana jest najsłynniejszym daniem kuchni neapolitańskiej Została zrobiona w 1889 roku na cześć królowej Włoch – Margherity di Savoia przez Raffaele Esposito. W składzie oprócz ciasta znajdziesz pomidory San Marzano, mozarellę di Bufala Campana oraz bazylię, których kolory symbolizują narodowe barwy Włoch. Do dziś to najpopularniejsza pizza na świecie, którą zapewne znasz pod nazwą pizzy margherity.
Pewnie zastanawiasz się, czy w Neapolu można zjeść najlepszą pizzę na świecie? Nie odpowiem na to pytanie, gdyż gusta są różne. Najlepiej samemu przyleć i to sprawdź. Podpowiem jednak, jak dostać stolik w najpopularniejszych neapolitańskich pizzeriach? W Neapolu nie ma kolejek do restauracji, ale przed wejściem stoi tłum ludzi. Należy go ominąć i kelnerowi przy drzwiach podać swoje imię oraz liczbę osób, które mają zasiąść przy stole. Gdy stolik się zwolni, kelner was zawoła i będziecie mogli delektować się pizzą.
15. Show w Napulitanata
Co zrobić po całym dniu spędzonym na zwiedzaniu Neapolu? Należy odpocząć i posłuchać na żywo tradycyjnej neapolitańskiej pieśni. Nie ma do tego lepszego miejsca niż Napulitanata.
Już na wejściu z uśmiechem przywitali mnie mili gospodarze, a że byłem jedną z pierwszych osób, to zająłem miejsce prawie z samego przodu sceny. Jeszcze przed występem zostałem poczęstowany kieliszkiem wina, a na stoliku pojawiły się ciastka oraz karafka wody. Równo o 21:00 rozpoczął się koncert. Po kilku minutach wiedziałem, że będzie to niezapomniany wieczór. Przede mną była trójka profesjonalnych i świetnych artystów. Czuć było, że kochają, to co robią i potrafią przekazać miłość do muzyki. Ich niesamowita energia zmusiła widownię do wspólnej zabawy. Luźna atmosfera oraz przyjacielski klimat nikomu nie pozwoliły usiedzieć nieruchomo. Można było śpiewać, nucić, klaskać, ale nie było wyboru, trzeba było dobrze się bawić. Jeśli wrócę do Neapolu, to nie wyobrażam sobie, aby nie iść ponownie do Napulitanata!
Przedstawienie trwa ok. godziny. Bilety rezerwuje się na stronie https://www.napulitanata.com/en/booking/. Wejście do Napulitanata znajduje się naprzeciw wejścia do Muzeum Archeologicznego, więc łatwo je znaleźć.
Czy warto przyjechać do Neapolu?
Mam nadzieję, że czytając powyższy tekst, doszedłeś do wniosku, że Neapol to bardzo ciekawe miasto. Dodatkowo jest bardzo specyficzne, gdyż momentami czułem się jak w Azji. Wąskie uliczki, duża ilość skuterów, jazda pod prąd, harmider, uliczne kramy, prawie jak w Hanoi lub na Bali. W tamtych miejscach nie ma natomiast kapliczek, które w Neapolu widać na każdym kroku. Nie ma też możliwości nie zauważyć sznurów z rozwieszonym praniem lub budynków „ozdobionych” graffiti.
Jeśli szukasz unikalnych atrakcji, smacznej i niedrogiej kuchni, nieskrępowanej atmosfery to Neapol Ci się spodoba. Dla osób lubiących plaże polecam wyjechać poza Neapol, gdyż pomimo 20 km wybrzeża, plaże nie zachwycają.
To nie wszystkie atrakcje, jakie oferuje Neapol. Miłośnicy opery koniecznie muszą się udać do Teatru Królewskiego w Neapolu (Teatro di San Carlo). Powstał on w 1737 roku z inicjatywy króla Karola Burbona i jest najstarszym teatrem operowym na świecie. Co jeszcze warto zwiedzić? Czekam na Twój komentarz.
Zapraszam do lektury innych artykułów z Włoch, w tym o atrakcjach: Bolonii, Matery i Bergamo.
Neapol – informacje praktyczne
Neapol – mapa atrakcji oraz miejsc, które warto zwiedzić i zobaczyć
Na mapie zaznaczyłem polecane pizzerie (kolor żółty) oraz hostel La Controla (kolor czerwony), w którym nocowałem i mogę polecić. Nie zaznaczyłem wejść do Galleria Borbonica, gdyż w zależności od wyboru trasy są różne.
Kiedy jechać do Neapolu? Pogoda
Neapol jest miastem, do którego można przyjechać przez cały rok, jednak najlepszy czas na zwiedzanie Neapolu oraz okolic, są to miesiące kwiecień, maj oraz wrzesień, październik. Średnia temperatura wynosi wtedy 21 st. C, jest ładna pogoda, a nie ma tłumów.
Szczyt sezonu przypada na miesiące czerwiec, lipiec i sierpień. Zwiedzanie w tym okresie może być jednak utrudnione przez upały i dużą ilość turystów. Szczególnie dużo osób jest w sierpniu, gdy Włosi mają urlopy.
Bilety lotnicze do Neapolu
Z kilku lotnisk w Polsce do Neapolu latają tanie linie lotnicze. Ceny biletów w dwie strony, w zależności od sezonu rozpoczynają się od 140 zł. Bilety do Neapolu w najlepszych cenach znajdziesz TUTAJ.
Jak dojechać z lotniska w Neapolu do centrum miasta?
Lotnisko w Neapolu położone jest blisko centrum. Najszybszym sposobem dojechania na Piazza Garibaldi jest autobus Alibus. Rozkład jazdy znajdziesz na https://www.anm.it/. Bilet kosztuje 5 euro i mojego go kupić wcześniej, lub prościej na wejściu przyłożyć kartę do czytnika. Autobus zatrzymuje się na trzech przystankach.
Tańszym sposobem jest przejazd autobusem linii 182. Bilet u kierowcy kosztuje 1,20 euro (najlepiej mieć odliczoną kwotę). Przystanek znajduje się ok. 400 metrów od lotniska i nie jest oznaczony. W przeciwieństwie do autobusu Alibus on zatrzymuje się na każdym przystanku i jedzie na Piazza Dante, a nie na Piazza Garibaldi.
Neapol noclegi
W Neapolu nie ma problemu ze znalezieniem noclegu. Na samym Booking.com jest ponad 5000 ofert, ale jeśli chcesz mieć jeszcze więcej opcji, poszukaj noclegu w Neapolu na cozycozy. Nocowałem w La Controra Hostel Naples, który szczerze polecam. Czysto, bardzo dobre warunki, blisko stacji metra, spokojna dzielnica i śniadanie w cenie.
Jeśli podobał Ci się mój tekst o Neapolu, to dołącz do podróży na Instagramie, Facebooku, TikToku i YouTube aby zawsze być na bieżąco. Zapraszam również do lektury innych wpisów na https://podrozebezosci.pl.